FELICIA DE FOFE 11. Cantar das labradas.
| Id: | 3388 |
| Coleccion: | Guillerme Ignacio Costa |
| Ano de recolla: | 2013 |
| Concello: | Vilaboa. |
| Informantes: | Insuela Castro, Felicidad "Felicia de Fofe" |
![[thumbnail of Felicia de Fofe 11]](/style/images/fileicons/video.png) |
Vídeo (Felicia de Fofe 11)
MPG_IgGui_0002_011_en_0_00_01_id3388.mp4 - Arquivo principal Dispoñible baixo licencia Creative Commons Atribución-No Comercial. Descargar (230MB) |
![[thumbnail of Texto (Letra)]](/style/images/fileicons/text.png) |
Texto (Texto (Letra))
MPG_IgGui_0002_011_en_0_00_01_id3388_L.pdf - Material adicional Dispoñible baixo licencia Creative Commons Atribución-No Comercial. Descargar (117kB) |
Resumo / Descrición
Cantar que se botaba nas labradas do millo.
Vídeo 11º dos 13 recollidos a Felicia de Fofe. Levan números de identificación #id correlativos neste arquivo: do 3378, 3379, 3380 …ata o 3390
| Tipo de rexistro: | Musical |
|---|---|
| Feito rexistrado: | Evento |
| Colección: | Guillerme Ignacio Costa |
| Compilador: | Ignacio Costa, Guillerme |
| Autor da recolla: | Ignacio Costa, Guillerme |
| Informante: | Insuela Castro, Felicidad "Felicia de Fofe" |
| Lugar de compilación: | Vilaboa - Vilaboa (San Martiño) - Paredes |
| Data: | 9 abril 2013 |
| Duración do corte: | 1 min. 14 seg. |
| Transcritor do texto: | Ignacio Costa, Guillerme |
| Referencia do arquivo principal: | MPG_IgGui_0002_011_en_0_00_01_id3388.mp4 |
| Data de depósito: | 08 Mar 2024 23:17 |
| URI: | http://apoi.museodopobo.gal/id/eprint/3388 |
| Datos musicais | Refrán | |
|---|---|---|
| Título: | Cantar das labradas ou do mes de abril | |
| Instrumentación: | Voz | |
| Instrumentos: | Voz feminina |
Notas da recolla
A recolla completa consta de trece vídeos gravados na casa de Felicia en Paredes (Vilaboa-PO), en abril e xuño de 2013. A persoa que propicia a recolla é Benxamín Agulla, fillo de Felicia. A Guillerme Ignacio acompáñao María Menduíña.
Notas sobre os informantes
Felicidad Insuela Castro, nace no ano 1929 no lugar de Fofe, Concello do Covelo, onde o río Tea cruza o Suído, e críase no seo dunha familia humilde. Casa con Antonio Agulla e ao pouco tempo deixa Fofe. Para gañar a vida a familia emigra primeiro a León, onde Antonio traballa na mina, e máis tarde a Alemaña. Ao volveren da emigración establécense na terra de Antonio, Paredes, no Concello de Vilaboa, e alí pasan boa parte das súas vidas. A vida de Felicia non é doada, e ademais da dureza da propia emigración, o matrimonio sofre sucesivas desgrazas, quedando sen dez dos seus trece fillos/as. Ao longo da súa vida, Felicia axúdase do canto, da festa e do bo humor para sobrelevar as penas da vida xa que como dicía ela, “quero rir mellor ca chorar”.
Nos anos noventa diferentes compilador@s aparecen por Fofe, e no 1997 Mercedes Peón leva ás veciñas da parroquia a tocar, cantar e beillar ao programa Luar da TVG, onde Felicia xa destaca botando un desafío con outra veciña. No 2010 o Alalá adícalle un capítulo a Felicia e dende aquelas aínda se fai máis coñecida, compaxinando a atención que nos brinda ás compiladoras coas foliadas e seráns, coas charlas ás que é convidada e coas súas intervencións no programa Luar, que se fan recorrentes ata o propio xaneiro do 2016, ano en que perdemos a Felicia.
Ademais dos contos e recitados, Felicia deixounos romances e parrafeos, cantares do ciclo da vida coma arrolos; do ciclo do ano coma os Reis ou as labradas, e moitos cantares e cantigas do baile comunal, o serán.
Felicia foi unha artista popular con todas as letras, mais temos que ter conta de que esa faceta súa, esa entrega ao seu público foliadeiro, non oculte o enorme papel que tivo como transmisora dese patrimonio que é a tradición oral de Fofe.
Notas sobre a dixitalización
O rexistro de vídeo realizouse cunha cámara dixital CANON e o de audio cun gravador dixital ZOOM. En agosto de 2023 o material foi editado con imovie.
Notas xerais
Uso / Ocasión: Cantar que se botaba nas labradas do millo, nalgún descanso ou directamente ao rematar o ritual da i-aña, logo de ir tocando os leghóns cunha pedra detrás do arado deica o fondo da veigha. Entre as cantigas que se ían botando non podían faltar as de louvanza aos donos da veigha que se estaba a labrar, pois eran os que corrían co convite a viño e a algo de merendar.
-Algún material destas recollas foi emitido no Recuncho da Palleta do programa Lume na Palleira da Radio Galega Música adicado por Guillerme Ignacio a Felicia de Fofe, emitido o 31 de xaneiro de 2021: https://hearthis.at/guillerme-inacio-costa/20210131-rdp-felicia-de-fofe/
| Persoal do arquivo: | Editar elemento |
